کسانی که مباحث اخلاقی حضرت آیت الله العظمی حاج آقا مجتبی تهرانی را طی حدود سی و اندی سال دنبال میکردند به عمق ارادت خالصانه و لطیف ایشان به خاندان اهل بیت (علیهم السلام) آگاه هستند. معظم له ذکر مصیبت ائمۀ معصومین (علیهم السلام) و اهل بیت (علیهم السلام) را به مناسبتهای مختلف وظیفه حتمی خود میدانستند و راه دستیابی به ملکات حسنه و تسهیل در سیر و سلوک الی الله را توسل به این ذوات مقدسه (علیهم السلام) میدانستند. نوع توسّلات ایشان به خاندان اهل بیت (علیهم السلام) دارای ویژگیهایی بود که ایشان را از این جهت با سایرین متمایز میکرد از جمله اینکه اکثر توسّلات ایشان مناسبت تنگاتنگی با موضوع مورد بحثشان داشت و در موارد بسیاری الگوی تمام عیاری از آنچه که در مباحث اخلاقی و عرفانی مطرح میکردند ارائه میدادند. همچنین ایشان با تسلط بر منابع تاریخی و مقاتل و با استناد به این منابع، مخاطبین خود را از ابعاد مختلف مصیبات وارد بر اهل بیت (علیهم السلام) آگاه میکردند.
این دفتر اختصاص به توسّلات حضرت استاد به خاندان اهل بیت (علیهم السلام) دارد که در دو بخش مردان اهل بیت (علیهم السلام) و مخدرات جمعآوری شده است. شخصیتها و موضوعاتی که در این مجلد به آن پرداخته شده است به ترتیب عبارتند از: مسلم بن عقیل (علیه السلام)، ورود قافلۀ اهل بیت (علیهم السلام) به کربلا، عبدالله بن الحسن (علیه السلام)، قاسم بن الحسن (علیهما السلام)، علی اصغر(علیه السلام)، حضرت علی اکبر (علیه السلام)، حضرت عبّاس (علیه السلام)، امام حسین (علیه السلام)، امام سجّاد (علیه السلام)، حضرت زینب (سلام الله علیها) ، تنور خولی، میدان کوفه، مجلس عبیدالله، دیر راهب نصرانی، شام ، حضرت رقیّه (سلام الله علیها)، بازگشت از شام، اربعین، بازگشت به مدینه.