گلشن احباب
دوره ده جلدی گلشن احباب (جلد شومیز)
مجموعه گلشن احباب حاصل مطالبی است
که حضرت آیة الله حاج سیدمحمدصادق حسینی طهرانی سال 1416 هجری قمری،
در جلسات اُنس و ذکر خداوند، برای دوستان طریق و پویندگان سُبل سلام، بیان فرموده‌اند.
این جلسات بیشتر حاوی نکات عرفانی، اخلاقی و برخی مباحث اعتقادی،
فقهی و تاریخی است که با استفاده از آیات نورانی کتاب‌الله،
روایات مأثورۀ از معصومین علیهم‌السّلام و کلمات اولیای إلهی، ایراد گردیده است.
شرح و تفسیر برخی از آیات قرآن کریم و احادیث منقول در کتب روائی،
شرح حال و سیرۀ عملی برخی از اولیاء خدا و سالکین إلی الله، شرح برخی از نامه‌های عرفانی،
بیان فضائل و مراقبات ایّام مختلف سال و توصیه‌هائی در تحقق سبک زندگی اسلامی،
از مباحثی است که در این مجموعه بیان شده است.
نکات و موضوعاتی همچون: توحید حضرت حق، تبعیّت از پیامبر و ائمّه علیهم‌السّلام،
مراقبه، عشق و محبّت، طلب، تسلیم، ذکر، ابتلائات راه خدا، معرفت نفس،
تهذیب و مجاهدۀ با نفس و فناء فی الله، عمدۀ محتوای این کتب نورانی است.
این کتاب با عنایت به این اشعار خواجه حافظ شیرازی علیه‌الرّحمه که:
ای باد اگر به گُلشن اَحباب بگذری / زِنهار عَرضه دِه بَرِ جانان پیام ما
گو نام ما ز یاد به عمداً چه می‌بری / خود آید آن که یاد نیاری ز نام ما
حافظ ز دیده دانهٔ اشکی همی‌فشان / باشد که مرغِ وصل کُند قصدِ دام ما
و بدین رجاء که وسیله‌ای برای تذکر و یادآوری محبوب بوده، باعث آمادگی قلوب جهت تجلّی انوار الهی گردد، «گلشن أحباب؛ در کیفیّت سیر و سلوک اولی الألباب» نامیده شد.