عشق و شور و محبت در سراسر جریان عاشورا و کربلا موج میزند
و به واسطه همین عشق و هَیَمان إلهی است که راه سرور عشاق،
حضرت امام حسین علیهالسّلام، آثاری این چنین در طلوع اکسیر محبت در سینه دوست داران خویش دارد.
باری، حضرت سید الشهداء علیهالسّلام و توسل و عرض ارادت
به ساحت ایشان و عزاداری و سوگواری در ایام شهادت آن سرور عالمیان،
نجات دهنده بشر از ورطه سقوط در درۀ خودبینی و دو بینی
و دیگر مفاسد ظاهری و باطنی است و تمسّک به حبل ایشان،
مایۀ نجات از غیر خدا و رسیدن به عشق و محبت حضرت حق
و معرفت خداوند و ادراک توحید حضرت حق است.
این کتاب (در 336 صفحه) به «بادۀ توحید در کربلای عشق» نامیده شد؛
چرا که عاشقان کوی محبوب در کربلا، با تحمل بلایا و مصائب عدیده
و با نیروی عشق و محبت إلهى خود، توانستند از بادۀ توحید
و معرفت حضرت حق سرمست شده و به وصال دوست نائل گردند.